Deze blog is ook te beluisteren als podcast via iTunes en SoundCloud.
Voor wie liever achterover leunt en alles ingefluisterd krijgt.
“Je moet gewoon je hart volgen!” Ik krijg die zin nooit met goed fatsoen uit mijn mond. Ik ben het er namelijk niet mee eens. Want wat nou als je inderdaad je baan opzegt en je kan het dak boven het hoofd van jou en je gezin niet meer betalen? In het diepe springen is niet handig als je niet blijkt te kunnen zwemmen. Levensgevaarlijk zelfs. Maar op de kant blijven staren naar het heldere water terwijl iedereen de grootste lol heeft in de eindeloze blauwe zee brengt je ook niet verder. Ik pleit wel voor ‘leuke dingen doen’. Maar wat bepaalt ‘leuk’ dan? Komt dat ook uit je hart?
Je hart zit tussen je oren, legde ik begin dit jaar uit. Het is een van de stemmetjes die je vertellen wat je moet doen. Of juist niet.
Ik stel graag ‘de waarheid’ ter discussie. In een blog had ik het over hoe verschillende versies van de waarheid leiden tot allerlei toestanden in organisaties en hoe leuk ik het vind de verschillende waarheden dichter bij elkaar te brengen.
Ondertussen maak ik in mijn eigen hoofd dezelfde denkfouten als iedereen. Ik vind ook dat ik gelijk heb. Ik zie de wereld op mijn manier. Zoals iedereen zijn eigen versie van de waarheid heeft.
Bij anderen kan ik dit vrij goed uiteen rafelen en zeker in groepen kan ik op zoek gaan naar oorzaken en vooral oplossingen vinden om de dialoog op te starten, verwachtingen uitgesproken te krijgen en de samenwerking te verbeteren. Ook individueel kan ik allerlei tips geven over voor jezelf opkomen, jezelf kwetsbaar en eerlijk opstellen en lef tonen.
In mijn post van vorige week schreef ik dat ik geen held ben (tenminste niet een die telt, vult mijn brein dan aan), maar dat je je wel aan me mag optrekken. Ik doe niks bijzonders. Ik heb op wat knopjes gedrukt en twee boeken gepubliceerd, maar pas nadat werkelijk ieder excuus van tafel was. Vier jaar geleden schreef ik over hoe ik verrast werd door een sollicitant die me bewonderend aankeek en zei: “Jij hebt al wel veel bereikt hè? Jij bent wel succesvol!” Ik doe niets bijzonders, ik denk misschien wat meer na over wat ik wil en verbind daar conclusies aan. En ik maak net iets vaker dan sommige andere mensen keuzes. Zoals ik drie en een half jaar geleden de sleutel van mijn zelfgebouwde winkel overdroeg. Het einde van het begin was daar en ik realiseerde me dat ik alleen het begin leuk vond. Ik profileer me bewust. Dat zorgt er de laatste tijd vooral voor dat ik heel veel de vraag krijg: “Hoe bevalt het nu, als ondernemer?” Terwijl, ik ben helemaal geen ondernemer! Dat heeft iedereen ook uitgebreid kunnen lezen. Ook heb ik uitgelegd hoe ik zelfs de activiteiten uit mijn ‘onderneming’ heb ondergebracht bij mijn werkgever, waar ik gewoon doodnormaal 40 uur per week werk, in loondienst. Net als mensen die aan me vragen waar ik toch de tijd vandaan haal, omdat ik hele dagen lijk door te brengen op LinkedIn. En blogs schrijf, boeken zelfs. Als je weet waar je het voor doet, kan je keuzes maken, focus houden en zelfs je tijd dubbel besteden.
Het gaat allemaal over het maken van de juiste keuzes. Twee jaar geleden schreef ik over hoe keuzes je leven leuker kunnen maken. Maar hoe maak je nou de juiste keuzes? Wat is ‘juist’? Ondanks twee boeken vol kennis, theorie en antwoorden blijft dit mijn grootste vraag. En ik heb er nog geen sluitend antwoord op.
Wel heb ik inmiddels besloten het impliciete advies op te volgen en wél voor mezelf te beginnen. Dit is dan helemaal geen grote verandering voor de buitenwereld, terwijl het voor mij best een grote stap is. De waarheid is voor mij dat ik (nu wel) in het diepe spring. Het afgelopen jaar heeft me het vertrouwen gegeven dat het nu wel kan. Dus ik heb mijn eigen winkeltje weer opgepoetst en je vindt in het menu op deze pagina weer informatie over mijn trainingen en workshops en hoe ik inzetbaar ben voor interimklussen. Komende weken zal je hier meer over gaan horen.
Je hart volgen, naar je onderbuikgevoel luisteren, alles op een rijtje zetten, het zijn allemaal manieren om het antwoord te vinden. Maar in alle gevallen is het maar een perspectief. Wat is de waarheid als het over een mening gaat? Of erger nog: over een gevoel? Alle stemmetjes in je hoofd vechten om hun gelijk te krijgen. De emotie en de ratio, gevoel en verstand. Je angst voor de gevolgen, om te falen, of om iets te verliezen. Je angst voor wat anderen er van vinden. Zelfs de angst voor als het lukt, de angst voor het onbekende. De wens om gezien en gehoord te worden. De logica van waarom iets een goeie keuze zou zijn. De rekeningen, de overlast. Dat wat je denkt dat je zelf zal doen. En er van zal vinden.
Vanuit de chaos-theorie of het non-dualisme is alles verbonden en is alles wat er gebeurt een gevolg van patronen uit het verleden. Of, zoals Newton het in zijn derde wet formuleerde: krachten kunnen nooit alleen voorkomen, ze komen altijd in paren. Actie leidt tot reactie en een reactie is altijd het gevolg van een actie.
Waar komen de keuzes dan vandaan die je maakt? En maakt het nog uit of je daar over nadenkt? Of is dat nadenken zelf al een keuze die je niet zelf gemaakt hebt? Je denken is geprogrammeerd, je denkt dat je weet wat je doet en dat je dat allemaal zelf bedenkt, maar in werkelijkheid leef je tenminste voor 95% op de automatische piloot en laat je onderbewuste je denken dat je je eigen keuzes maakt.
Er zijn veel formules voor succes. Zelf ga ik volgende week naar de 100% Inspiratieshow van Thijs Lindhout. Ik volg zijn podcasts waarin hij succesvolle mensen interviewt. En zo volg ik nog veel meer podcasts, kijk ik Collegetour, volg ik verschillende vlogs, lees ik blogs en boeken, allemaal om kennis te verzamelen. Maar de grap van al die verhalen is: er is geen magisch toverrecept. Sterker nog: al die succesverhalen hangen van toevalligheden, tegenvallers en mislukkingen aan elkaar. Daarom besluiten al die interviews altijd met: volg je hart, doe wat je leuk vindt. Alleen dan heb je de energie om vol te houden, door te zetten en je angsten te overwinnen.
Aaaargh!
Wanneer spreekt je hart dan? Wanneer heb je nou ‘gelijk’ en doe je ‘het juiste’? Een manier om dichter bij het antwoord te komen is het antwoord op de vraag ‘wat zou je iemand anders in dezelfde positie adviseren?’ of ‘wat zou je doen als niemand er een mening over heeft?’ Of ‘wat zou je doen als niemand kijkt en luistert?’ Maar ook dan laat je ruimte voor een mix van emotie en ratio. Welk stemmetje geeft antwoord? Vanuit je persoonlijke gedragsvoorkeuren leun je meer op verstand of gevoel. En je vergelijkt de situatie met eerdere ervaringen.
Dan kan je nog op de mindfulnesstour gaan. Laat al je gedachten aan je voorbij gaan en voel wat je er bij voelt. Maar ook in zo’n geval kan het zweet je uitbreken bij het idee om die collega eens mee uit te vragen, terwijl er totaal geen reden is om dat niet te doen. Wat is het ergste wat je kan gebeuren? Afwijzing, dat is het ergste. En dat wil je graag vermijden. Je houdt niet van stress. Je vermijdt de angstpiek en belooft jezelf dat je haar echt morgen gaat vragen. Je blijft lekker waar je was. Terwijl je daar juist weg wilde. En je praat het recht. Want joh, hoe leuk is ze nou eigenlijk? En die relatie, die gaat toch niet werken joh. En eigenlijk is dat ook helemaal niet handig, een relatie met een collega. En ze woont heel ver weg. En waarschijnlijk vindt ze jou ook helemaal niet leuk. En…
Of juist andersom: wat kan er mis gaan? Ga gewoon het avontuur aan, je ziet wel waar het schip strandt! En ja, dat ze getrouwd is, dat is toch haar probleem? Wat maakt het nou uit dat ze de dochter van de baas is? Liefde overwint toch alles? In het ergste geval moet je beiden ontslag nemen en wordt het uiteindelijk niks. Nou en?
In het verlengde van de mindfulnessoefening kan je kijken naar je gedrag. Waar krijg je energie van? Haal je toevallig altijd koffie bij het apparaat bij haar op de verdieping? En bel je juist altijd haar als je een vraag hebt voor haar afdeling? Wat voel je als ze langsloopt? Geeft het energie of kost het energie?
Ook al verdien je nog zo veel, heb je zo veel status en bereik je zulke fantástische resultaten, wanneer je elke dag doodmoe thuis komt van je werk, in een poging je tas in de hoek te gooien een vaas omgooit en half op de bank neerploft balend dat je niet eerst de afstandsbediening gepakt hebt, dan moet je daar weg. Maar ja, hoe moet dat dan met de hypotheek? En je hebt wél hele leuke collega’s. En het is dichtbij. En je hebt zoveel vrijheid. En als je nu nog heel even volhoudt, dan… Ja, dan…
Wat er overblijft is gokken. En kijken wat er gebeurt. Kleine stapjes zetten, met je teentjes het water aftasten. Of de situatie accepteren en niet zeuren. Blij zijn met wat je wel hebt.
Het vervelende is, zoals je kunt zien heb ik met alle linkjes bijna mijn hele twee boeken hier samengevat. Zo ingewikkeld is het dus. En ik gooi mijn eigen glazen in door te zeggen dat zelfs hiermee ook ik het antwoord nog niet heb.
Ik blijf zoeken. Op naar boek drie. En op naar het ondernemerschap. We houden contact.
Groeten,
Frank
Wil je, net als ik, beter begrijpen wat je wil, waarom je dat wil en waarom je het niet doet? En concrete tips krijgen om wél verder te komen? Ik deed er onderzoek naar en deel graag met je wat ik heb ontdekt. Bestel mijn boek in de dichtstbijzijnde webshop of stuur me een berichtje.
‘En nu jij!’ geeft je tips om te ontdekken wat je wil en hoe je daar dichter bij in de buurt komt. ‘En nu echt!’ beantwoordt de vraag waarom je niet doet wat je eigenlijk zou willen doen en hoe je ondanks je rare mensenbrein toch stappen kunt zetten.
