Je angsten zijn onzin, je overtuigingen zijn onzin, hoe je denkt dat anderen je zien is onzin, de kaders (de box) zijn onzin, zelfs de werkelijkheid is onzin. Accepteer de dingen hoe ze zijn als ze zijn gebeurd. Maar accepteer nooit dat ze zo moeten blijven. Accepteer jezelf hoe je bent, maar accepteer niet dat je morgen ook nog zo moet zijn. Al helemaal niet ‘omdat je altijd zo bent geweest’. Je hebt het altijd zo gedaan, maar dat zegt niets over hoe je het morgen gaat doen. Nu is het zoals het is, maar het hoeft niet zo te blijven. Alles is onzin, dus je kan alles zelf inkleuren. Werktijden, hiërarchie, dresscodes, relaties, conventies, normen, waarden, allemaal onzin. Jij mag bepalen hoe het is.
Het gaat niet makkelijk zijn. Want ondanks dat het allemaal onzin is, je gaat jezelf tegenkomen. En jezelf tegenwerken. Je remmingen, angsten en overtuigingen bestaan niet, maar ze zijn er toch. Door de regie te nemen, stappen te zetten, zelf te bepalen hoe je naar dingen kijkt, creatief te zijn, jezelf te herprogrammeren en slim gebruik te maken van je eigen kunnen kan je het. Echt.
Tussen je plan en je doel liggen allemaal verschillende emoties. In het begin is het leuk. Je zit vol goede moed en bent overtuigd van je goede idee. Je stroopt je mouwen op en gaat met frisse tegenzin aan de slag. Je hebt energie en focus. Dit gaat mooi worden!Van alle kanten word je verleid om van je pad af te wijken. Eigenlijk is het helemaal niet zo leuk. Waarom was je hier ook alweer aan begonnen? Je gaat het helemaal niet redden. Wat dacht je wel? Zo ben je helemaal niet.Je bent in de poel van wanhoop beland. Ieder veranderingsproces kent dit dieptepunt. De vallei des doods. Het dal vol goeie ideeën. Een plek vol niet uitgevoerde plannen. Karkassen van ‘ik zou zo graag’ en ‘eigenlijk wil ik’.
Figuur 30: Curve van willen naar lukken
Weet dat je de poel van wanhoop tegen gaat komen. Al je systemen zullen tegen je gaan werken. Je onderbewuste wil je op je plek houden. Je reptielenbrein wil stoppen met nieuwe dingen. Lekker alles hetzelfde houden als gisteren.
Met alle kennis van deel II kan je je wapenen en kan je doorzetten, dwars door remmende factor 9 heen.
Alleen de volhouders komen erachter dat hun plan nog niet zo slecht was en zien ontkiemende resultaten. Beeld je in hoe het resultaat zal zijn. Zou het dan toch kunnen? Vier je successen. Sta stil bij wat je bereikt. Realiseer je hoe vaak je het juiste gedrag al hebt vertoond. Geniet van je overwinningen. Maak een ‘done’-lijst in plaats van een ‘to do’-lijst. Voel de dopamine. Claim je zelfvertrouwen. Leun niet achterover maar zet door. Als je nu terugvalt zit je binnen de kortste keren weer waar je begon. Hou je einddoel voor ogen en weet dat je moet doorzetten zodat de verandering ook duurzaam is. Daag jezelf uit. Maak er een spel van. Experimenteer met jezelf. Betaal de prijs.
Je gaat echt wel af en toe uit de bocht schieten. Dat is niet erg. Daar ben je mens voor, en geen robot. Leer ervan, bedenk waarom je dit gedrag vertoonde en stap er overheen. Volgende keer doe je het anders. Ga niet met allemaal excuses recht praten waarom je uit de bocht vloog. Zeg niet dat je er niks aan kon doen, dat je werd overgehaald door anderen, of dat de omstandigheden je ertoe verplichtten. Het was je eigen keuze. Dat is het altijd. Het ging mis. Je maakte een fout. Je bent een mens. So what?
Kijk nog eens naar de situatie, wat was de trigger voor je gedrag? Bepaal wat je deed, en waarom, en besluit dat je het volgende keer op de gewenste manier gaat doen.
Consistentie is de sleutel van succes. Herhaling. Inslijten. Programmeren. Conditioneren. Het zijn geen trucjes, het is een levenslang streven. Het moet je gewoonte worden. Met vallen en opstaan. Accepteer dat en houd daar rekening mee. Het zal moeilijker zijn dan je denkt en het zal meer tijd in beslag nemen dan je denkt. Als je dat vooraf incalculeert zal het minder als falen voelen. Je bent teleurgesteld als het resultaat minder is dan de verwachting die je ervan had. Door de tegenslag te verwachten zal dit leiden tot minder teleurstelling en zal je er beter mee om kunnen gaan.
Langetermijnfijn betekent kortetermijnpijn. De Wet van de Omkering. Keuze voor het een, betekent niet kiezen voor het ander. De gevolgen zijn voor jou, de bijkomende ongemakken ook. En nu je dit allemaal gelezen hebt, zal je alle voorgaande blogs misschien nog eens helemaal lezen om het echt goed te gaan begrijpen. Het belangrijkste is dat je wat gaat doen. Dat je het gaat ervaren. Dat je gaat leren en gaat begrijpen. Dat je het gaat voelen. Dat je het gaat geloven. Pas dan ga je het ook echt vanuit jezelf doen. En met steeds minder tegenzin. Misschien ga je het wel leuk vinden zelfs.
Echt geluk zit ‘m in de balans tussen toekomst en heden, tussen doelen bereiken en je zegeningen tellen, tussen inspanning en ontspanning, tussen fijn en pijn. Tussen alle regels in de voorgaande 50 blogs, die samen de basis voor het boek ‘En nu echt!’ vormen.
De Zweden noemen het ‘lagom’: de juiste maat. Precies genoeg en van alles een beetje. De hoeveelheid die nodig is om te zorgen dat het in orde is. Dat is hoeveel jij ook nodig hebt van alles.
Jij bepaalt wat je gaat doen. En of je wat gaat doen. Of je überhaupt een probleem hebt. Want als je geen probleem hebt, ga dan vooral niets oplossen. En als je wel een probleem hebt, heb je twee keuzes. Zoals ik altijd zeg: doe er wat aan of hou je bek. Want zo simpel is het. Wat je doet maakt niet uit. Hoe succesvol je erin bent ook niet. Als je maar leuke dingen doet. Of je doet niks, maar ga dan niet als een slachtoffer van jezelf zeuren dat het je niet gelukt is. Jij kan er wat van maken. En nu echt!
Groeten,
Frank
Deze post (of een bewerking daarvan) is onderdeel van mijn boek ‘En nu echt!’. Klik hier voor meer info.
