Organisatieverandering wordt steeds meer organisch. Steeds minder grote strategische veranderingen, steeds meer continue wendbaarheid. In mijn relaas over mijn haat-/liefdeverhouding met Agile twee en een halve week geleden legde ik al uit dat het mij er niet om gaat dat het juiste boekje gevolgd wordt, maar dat er op de juiste manier samengewerkt wordt.
Maar ook dat is niet genoeg. Want wat nou als je heel gezellig samen de verkeerde kant op loopt?
Veel verandering in organisaties is een reactie op veranderingen in de markt. De concurrentie, de consumenten, technologische ontwikkelingen, aandeelhouders, ze hebben allemaal invloed op het succes van een organisatie. Wendbaarheid is vereist om tijdig te kunnen reageren. De beginselen van Agile kunnen helpen deze wendbaarheid in de organisatie in te bedden, zeker. Samen met de juiste cultuur van samenwerken en vertrouwen.
Maar daarnaast is het belangrijk dat het doel helder is. Welk probleem moet opgelost worden? En is dat wel echt het probleem?
Te vaak kom ik bij organisaties voor een probleem dat helemaal niet het probleem is. Iets met processen, communicatie, strategie. Of ik kom voor een workshop over stressbestendigheid, werkplezier of persoonlijk leiderschap. Vaak is dit niet de oplossing voor wat er aan de hand is binnen die organisatie.
Ik ga dan ook altijd het gesprek aan over de eigenlijke oorzaak van de hulpvraag. Want een oplossing voor het verkeerde probleem is een waardeloze oplossing.
Met een flink aantal kritische vragen en door het bespiegelen van de antwoorden komen we al snel tot een oplossing voor het werkelijke probleem.
Vervolgens is het belangrijk om gedurende het verandertraject die oplossing goed voor ogen te houden. Sterker nog, het gaat om het oplossen van het probleem. De reactie op de ontwikkeling in de markt. Het relevant blijven. Want het kan zomaar zo zijn dat de bedachte oplossing inmiddels niet meer de oplossing is voor het probleem. De tijd tikt door en de veranderingen blijven elkaar opvolgen.
Agile methodieken als Scrum richten zich op de juiste uitvoering van het proces, maar laten het doel buiten beschouwing. Je kan perfect Agile werken en toch volledig de verkeerde dingen doen.
We zijn geneigd in oplossingen te denken. Problemen zijn vervelend. We bedenken een oplossing en gaan daar dan lekker aan werken. Maar we moeten minder in oplossingen denken en veel meer in problemen. De oplossingen volgen dan wel. Zeker als het team voldoende autonomie, vertrouwen en veiligheid ervaart om met oorspronkelijke, originele ideeën te komen. Alleen met de juiste cultuur durven mensen met ‘rare’ ideeën te komen. En juist die ideeën zijn de oplossingen die het verschil kunnen maken. Want de ideeën van gisteren lossen de problemen van morgen niet op.
Het is de kunst zo goed mogelijk te werken aan de beste oplossing voor het juiste, actuele probleem. Een probleem dat relevant is voor zowel directie als werkvloer. En voor de consument natuurlijk.
Groeten,
Frank
