De laatste tijd post ik veel van mijn maaltijden op Instagram. Meestal op het aanrecht, net uit de pan. Ik weet niet precies waarom. Misschien om mensen te inspireren gezond(er) te eten. Om te laten zien dat het niet zo moeilijk is om geregeld een voedzame, verse, gezonde maaltijd op tafel te zetten. Ongeacht je privésituatie.
Ik maak graag muziek. Veel muziek gaat over verloren liefdes, verdriet en eenzaamheid. Als ik dan een liedje cover en dat online zet, krijg ik (vaak via-via) de vraag of het wel goed met me gaat. Jahaaaa. Ik vond het gewoon een mooi liedje waar ik wel een eigen versie van kon maken. Rustig nou.
Een tijdje terug postte ik een of twee keer per week op Instagram een foto als ik in de sportschool zat. Al gauw kreeg ik vragen en opmerkingen: “Zo, jij bent lekker bezig he?” En: “Lekker aan het trainen man!” Ik experimenteer graag. In dit experiment wilde ik uitzoeken of mensen inderdaad zo makkelijk te beïnvloeden zijn en inderdaad na anderhalve post uit de gym het idee zouden krijgen dat ik in topvorm zou zijn.
Ja dus. Zo makkelijk is het.
Ons brein vult continu de informatie die het binnenkrijgt aan. Handig op de savanne, dat je gevaar snel interpreteert. Dat je niet eerst wacht tot je zeker weet of er inderdaad een wild dier uit de bosjes komt. Maar dat je lichaam alvast bloed naar je bovenbenen pompt en je zintuigen op scherp zet. Dat je misschien al was begonnen met rennen.
Het gevolg van dit mechanisme is dat je ook op basis van enkele posts in de (social) media een beeld vormt van iemand dat voor jou de volledige waarheid is.
Vorige week schreef ik over hoe we (te) veel bezig zijn met wat andere mensen van ons denken. Ik stelde dat andere mensen helemaal niet zo veel aan ons denken als wij denken. Wel creëren zij een beeld in hun hoofd op basis van wat zij zien. Dat wij zij zien is echter maar het topje van de ijsberg van al jouw gedragingen.
Je hoeft er dus alleen maar voor te zorgen dat de juiste mensen de juiste topjes zien. Mocht het echt zo relevant zijn wat die ‘juiste mensen’ van jou vinden. En mocht je je daar echt mee bezig willen houden.
Veel beter is het om je met jezelf bezig te houden. Ik gebruik social media, maar ook dit blog, mijn boeken en zelfs een deel van mijn werk als mijn spiegel. Ik zetten stokken achter mijn eigen deuren. Ik sluit contracten met mezelf. Ik lok reacties uit die mij stimuleren de juiste dingen te doen die mij verder brengen. Ik creëer een beeld, een alter ego, waar ik me vervolgens aan kan optrekken. Ik word steeds de nieuwe versie van mezelf. Een versie die eerst alleen online bestaat, dan op het podium, en daarna wordt die Frank Oeben de ware Frank Oeben. Zo vertelde ik een paar weken terug al over hoe mijn jeugdvriend Barry mij zelfvertrouwen gaf door als mijn rolmodel te dienen.
Dus mocht je binnenkort weer wat van me voorbij zien komen op een sociaal medium, trek dan niet meteen allerlei conclusies. Waarbij ik weet dat dit totaal geen zin heeft, want je brein doet het toch wel.
En deels maak ik daar dankbaar gebruik van.
Groeten,
Frank
