Elke week publiceer ik een nieuwe paragraaf uit ‘En nu jij!’, mijn eerste boek dat ging over persoonlijk leiderschap. Deze week het tweede deel van het laatste hoofdstuk.
In de Aanleiding schreef ik het al, dit boek biedt geen garantie voor succes. En dat komt vooral omdat het vreselijk ingewikkeld is. Het was je misschien al opgevallen, het boek zit boordevol paradoxen. Ik heb je gevraagd over allerlei tegenstellingen na te denken. Zo heb ik je gevraagd doelen te stellen voor de toekomst, maar vooral te leven in het heden. Ook heb ik je verteld dat ‘jezelf zijn’ en je eigen weg volgen de belangrijkste basis is. Tegelijkertijd moet je rollen spelen, verschillende versies van jezelf op verschillende momenten laten zien. De ‘Authenticity Paradox’ heb ik meerdere keren genoemd. Daarbij is het wisselen tussen je comfort zone en je stretch zone een spannende balans. In de stappen 1 tot en met 4 heb ik je allerlei opdrachten gegeven om je vervolgens op te dragen vooral in het heden te leven en aan je rust te denken. ‘Druk zijn is voor sukkels.’ Pas op voor afleiding (verstoring) in je weg naar je wolk, in het vervullen van je missie, maar bouw tegelijkertijd juist heel egoïstisch momenten in om je hersenen even helemaal te laten gaan om daarmee juist het Eureka-moment te stimuleren. Je moet het zelf doen, maar zonder andere mensen ga je niet verder komen. Bovendien is geluk DOM en ga je zonder mensen sowieso al nooit ‘geluk’ bereiken. Wat anderen van je vinden is niet belangrijk, het gaat om jou en wat jij wil doen. Wel moet je je ‘merk’ goed in de markt zetten en de juiste boodschap overbrengen. Je moet vasthouden aan je plannen terwijl je weet dat ‘life is what happens while you’re busy making other plans’ en je je plannen juist moet bijstellen. En moeten? Moeten? Voor wie deed je het ook al weer? Om wie draait dit hele boek?
En ben je bij de laatste stap 8 aanbeland, kom je erachter dat er helemaal geen laatste stap is.
Toekomst en heden. Doelen bereiken of vandaag leven. Ergens goed in worden of ergens goed in zijn. Of zelfs beter worden door te doen waar je goed in bent. Gelukkig worden of gelukkig zijn. Succesvol worden door je eigen rol te spelen in het heden of juist af en toe bewust een rol spelen, of een andere versie van jezelf te zijn. Mijn blogs staan bol van de tegenstellingen, maar het gaat om de balans.
Die balans is enorm complex. Want deze bestaat uit enorm veel componenten. Deze week kwam ik nog weer een aantal elementen tegen. De eerste stap om ermee om te kunnen gaan is natuurlijk om ze te kennen en te herkennen. Daar ga ik je mee helpen.
Een overdaad aan regels leidt ons af van het doen van de juiste dingen. Maar leidt ook tot minder vrijheid. Vrijheid die wij als mensen juist nodig hebben om goed tot ons recht te komen. “De grootte van de pot bepaalt hoe groot de plant wordt. Hoe meer ruimte en verantwoordelijkheid je iemand geeft, hoe meer hij of zij zal opbloeien. Als persoon, maar ook als medewerker,” las ik in het boek ‘Verdraaide organisaties’.[i]
Meer processen en regels leiden tot minder output doordat mensen als op de automatische piloot enkel die dingen gaan doen die ‘het proces’ van ze verwacht. Vrijheid of autonomie is een van de vier hartvormige blaadjes aan mijn geluksmodel.
In een column in NRC[ii] haalt Ben Tiggelaar het boek The Antidote[iii] van Guardian-journalist Oliver Burkeman aan: “Er is niets waar je zo ongelukkig van wordt, als een voortdurend krampachtig streven naar geluk, betoogt Burkeman.”
In een optreden in Ondernemers College[iv] zegt Jeroen Busscher (auteur van ‘Onbeperkt houdbaar’[v]: “Zeker nu de wereld zo snel gaat heeft het geen zin vast te houden aan doelen. Doelen zijn moving en morphing. Zorg ervoor dat je unieke en eenmalige dingen doet, dan blijf je houdbaar. Analyse, creatie, organisatie en overtuigingskracht zijn de eigenschappen die jou uniek maken.
Zodra we ergens goed in zijn, gaan we het in processen en procedures gieten. Als we daarmee klaar zijn wordt de activiteit onafhankelijk van de persoon, kan het door een lager geschoold iemand uitgevoerd worden en vervolgens worden geoutsourced. En ben jij je baan kwijt. Alleen als we telkens nieuwe dingen uitvinden blijven we relevant.”
Kansen zijn vaak vermomd als hard werken, daarom herkennen de meeste mensen ze niet.
Ann Landers
In ‘Verdraaide organisaties’ las ik ook dat mensen die te weinig bezig zijn met werkzaamheden die bijdragen aan ‘de bedoeling’ (‘betekenis’ is het tweede blaadje aan mijn geluksklavertjevier) en teveel in keurslijven van processen en regeltjes geduwd worden een vergrote kans op een burn-out hebben.
In een interview[vi] in NRC zegt historicus Yuval Harari, auteur van ‘Sapiens’[vii]: “In de laatste tienduizend jaar is het brein van Homo sapiens gaan krimpen. Logisch! We hoeven individueel veel minder te weten. De mensheid is een bijenkorf geworden, afhankelijk van de collectieve eigenschappen van de korf. Onze verre voorouders moesten heel veel zélf weten: gereedschappen en kleren maken, ziekte genezen, aanvoelen waar het wild zit. Er zijn wel andere stamleden, maar je moet in principe alles zelf kunnen. In de loop van de geschiedenis werd het leven steeds meer beheerst door specialisten. 99,5 procent van wat ik nu nodig heb, haal ik van buiten. Ja, ik weet veel van geschiedenis. Maar verder?”
Onze evolutie heeft ons op een punt gebracht waarop we niets meer zelf kunnen, dus ons vooral bezighouden met ons zelf. We vormen organisaties om gebruik te kunnen maken van elkaars kracht, maar we komen op een punt waarop we vastlopen. Met regels en processen maar ook met het fenomeen ‘organisatie’ zelf.
In een boekreview[viii] van het meesterwerk ‘Eerste hulp bij nieuw organiseren’[ix] van Ben Kuiken vat Henk-Jan van der Klis samen: “Organiseren is een werkwoord. Je kunt en moet ermee bezig blijven. Als je niet voldoende beweegt en teveel eet, krijg je gezondheidsproblemen, ook als organisatie. Gisteren nog marktleider, vandaag ingehaald door een lean start-up met een disruptive technology. Ben Kuiken biedt Eerste Hulp bij Nieuw Organiseren. Dat is niet de volgende hype, maar een stap terug. Terug naar wat de bedoeling was en terug naar menselijke verhoudingen tussen collega’s, klanten of voor wie je het ook doet”
Zeker vanuit de stelling dat bedrijven niet bestaan, maar ook vanuit individueel belang moeten we dus aan de bak. Niet stilstaan. Niet blindstaren op een doel. Bijstellen. Relevant blijven. Als organisatie. Als individu. In beweging. Nu leven. Nu oogsten. Nu zaaien. Nu plukken. Mesten maar niet vetmesten.
Volgende week het laatste deel uit het laatste hoofdstuk van ‘En nu jij!’ Over tijd en geld.
Wil je deze en andere blogs direct in je mailbox ontvangen? Schrijf je in voor mijn update.
Kan je niet wachten? Het boek is te bestellen in mijn shop. Nog mooier is het natuurlijk om in actie te komen en je in te schrijven voor een webinar of training, of aan de slag te gaan met mijn online ontwikkelprogramma ‘En nu Online!‘
Groeten,
Frank
En nu jij! – het boek
Een praktische leidraad om met jezelf aan de slag te gaan. Omdat ik je gun meer lol te hebben deel ik dit met je. Een stappenplan volledig gebaseerd op eigen inzichten en ervaringen, onderbouwd met inzichten en theorie uit de wetenschap.
[i] ‘Verdraaide organisaties’, Wouter Hart, ISBN 9789013105735
[ii] ‘Inside out’, Ben Tiggelaar, NRC, 27 juli 2015
[iii] ‘The Antidote’, Oliver Burkeman, ISBN 9781847678669
[iv] http://ondernemerscollege.nl/college/onbeperkt-houdbaar
[v] ‘Onbeperkt houdbaar’, Jeroen Busscher, ISBN 9789047005551
[vi] ‘De mens leeft vooral in illusies’, Hendrik Spiering, NRC, 9 mei 2015
[vii] ‘Sapiens’, Yuval Noah Harari, ISBN 9789400403109
[viii] ‘Henk-Jan van der Klis’s Reviews > Eerste hulp bij nieuw organiseren’, Henk Jan van der Klis, goodreads.com, 27 juli 2015
[ix] ‘Eerste hulp bij nieuw organiseren’, Ben Kuiken, ISBN 9789461261328
