In maart schortten we met de band de repetities op. Toen het langer ging duren zochten we naar een andere oplossing dan in de werkkamer achter Chris zijn huis op vier vierkante meter muziek maken. Want dat kon even niet. We konden terecht in de werkplaats van Robert zijn dochter bij Music Minded Meubels in Hilversum. Past ook eigenlijk wel goed in het thema: een rauwe werkplaats in een oude fabriek, vol met muziekinstrumenten onderweg naar meubelstukken. Dat is waar Echte Mannen muziek maken. We repeteerden voor Struinen in de tuinen, maar dat werd afgelast. En naarmate de maatregelen langer aanhielden zagen wij de mogelijkheden voor ons om op te treden verder verdwijnen achter de horizon. Maar wat kon er wel? Of beter nog: hoe konden we deze tijd goed gebruiken?
Twee jaar geleden werd ik door mijn kapper gevraagd of ik zijn band niet wilde versterken. Mijn vorige band was uit elkaar gevallen en ik wilde graag spelen. Met mijn kapper had ik het altijd over muziek, over spelen, over bandjes. Ik zocht een band, hij een toetsenist. In mijn vorige band was ik zanger en speelde ik vooral gitaar en cajon, maar van huis uit ben ik toch vooral toetsenist. Dus ik mocht terug naar mijn oude liefde.
Inmiddels is mijn kapper niet meer onze drummer en speel ik ook cajon en gitaar in de band. De sound is veranderd. We hebben nieuwe liedjes. Dat wilden we graag presenteren aan het publiek. Naast dat het leuk is om vast te leggen waar we mee bezig zijn. Zodat we op zijn minst zelf trots kunnen zijn. Dus we gingen een dag de fabriek in om te spelen.
Spelen. Dat is precies wat het is. Remco Claassen heeft het er altijd over dat je iets moet doen waar je van gaat ‘kwispelen’. Kwispelen is een verbastering van ‘ik wil spelen’. Dingen doen die je leuk vindt. Die je doet omdat je het wil. Zelfs als die verder geen enkele waarde hebben, dan dat ‘leuk vinden’. Muziek maken kost ontzettend veel tijd en geld, maar levert als amateur natuurlijk helemaal niets op. Maar het is een van de leukste dingen die ik doe. Net als schrijven en mijn nieuwe hobby podcasts maken. Hoe mooi zou het zijn als geld helemaal geen thema meer was?
Maar goed, we gingen dus spelen. We gingen opnemen. Audio én video. Zodat we het kunnen delen met onze vrienden en familie, en zodat we het straks kunnen delen met podia, festivals en evenementen als showcase. Want nu mogen we het podium niet op, maar straks (wanneer dat dan ook is) weer wel. En dan willen we er klaar voor zijn. En omdat we nu toch niet hoeven te repeteren voor een gig, en ons werk ook niet het meeste van ons vraagt, hebben we hier nu tijd voor. En zo staan er nu op SoundCloud en YouTube een paar nummers (we hebben er zeven opgenomen, afhankelijk van wanneer je dit leest kan je ze al online vinden) om de wereld te laten zien wie we zijn.
Laten zien wie je bent. De analogie tussen gigs regelen als muzikant en beschreef ik al eerder in een blog zes jaar geleden. Toen waren we ook de oefenruimte ingedoken om op te gaan nemen. Die boodschap zal ik niet herhalen.
Moraal van mijn verhaal nu is dat je van iedere situatie weer iets kunt maken. Kijk naar de mogelijkheden die er wel zijn. Wat je aandacht geeft groeit. De Coronaperiode heeft mij tot nu toe een online programma en een podcastserie opgeleverd waar ik beide ontzettend trots op ben en waar ik veel energie uit haal. Qua inkomsten heb ik ook nog een en ander te doen. Daar ben ik nog mee aan het werk. Mijn website wordt steeds strakker. Mijn verhaal steeds scherper. De komende tijd ga ik hier mee verder, samen met mijn ‘business coach’. Dat zal je gaan merken. In de tussentijd kan je me natuurlijk altijd bellen of mailen om jou of jouw team in beweging te brengen naar daar waar je wil zijn.
Wat ga jij doen om deze tijd goed te benutten en niet stil te staan?
Tot snel!
Groeten,
Frank
