Toen ik vijf jaar geleden mijn managementpositie opgaf werd ik vreemd aangekeken. In twee en een half jaar had ik een team gebouwd rondom een thema waar ik mee bezig was bij een klant, maar waar we nog geen oplossing voor hadden. Dus bouwde ik die zelf. Daarmee ging een belangrijke doelstelling van me in vervulling. Ik wilde heel graag manager worden als ik later groot was. En ineens was ik het. En ik was nog niet eens groot. Ik had allerlei verantwoordelijkheden gehad voor processen, voor systemen en voor kwaliteit, maar niet voor een team. Wel als teamleider, wel als trainer, maar niet als manager. Maar hoe groter het team, hoe meer ik moest gaan managen. En managen bleek mij geen energie te geven. Ik kon het wel, de medewerkertevredenheid en marge behoorden tot de hoogste van de onderneming, maar ik had te weinig vrijheid.
Lekker in het MT zitten!
Maar ik speelde toch nu met de big boys? Lekker in een MT zitten! Straks een mooie bonus. Naar managementbijeenkomsten. Parallel zat ik inmiddels in nog een MT, omdat ik tegelijk ook nog verantwoordelijk was voor een klant die onder mijn leiding vertienvoudigde. Al met al kwam ik steeds verder van de mensen af te staan. Het ging steeds meer over mensen, in plaats van dat ik samenwerkte met mensen. In mijn managementrol besprak ik alles met mijn team. Marges en omzet zette ik elke maand in de teammeeting op het scherm. Per persoon. We deden het samen. Ook gaf ik telkens aan: als iemand een taak van mij over wil nemen, dan kan dat. Maar niemand kon (of wilde) het combineren met haar of zijn werk. Niet goed voor de KPI’s. Niet goed voor de bonus. Uren maken, daar draaide het om. Ik kon mijn mensen niet de aandacht geven die ik wilde en ze niet sturen op de KPI’s die binnen de organisaties belangrijk waren.
Alles bij elkaar, moest het anders, dus leverde ik de sleutels van mijn eigen winkel in bij mijn baas. Ik ging verder om het leuk te maken voor onze mensen bij de klant en als trainer in het young professional programma.
Hoger is niet beter
Ik moest hier aan denken toen ik een podcast luisterde van Henk Jan Kamsteeg waarin hij opende met een anekdote over een vrouw die haar managementpositie opgaf om terug te keren in het team. Ze droeg een van de teamleden voor om haar MT-positie over te nemen.Ze werd raar aangekeken.
Henk Jan was te gast in aflevering 016 van mijn podcast, waarin we het hadden over leiderschap en over hoe wij iedereen een goeie manager gunnen. Zijn motto is ‘word de leidinggevende die je zelf had willen hebben’. Het ‘Peter Principle’ zegt: “In een hiërarchie stijgt elke werknemer tot zijn niveau van onbekwaamheid.” Als je goed bent in je werk klim je hogerop, net zo lang tot je een niveau te ver bent doorgegroeid en daar blijft hangen. Dat wilde ik niet. Dat was niet de kant op die ik wilde, schreef ik eerder ook al in een blog over ouder worden.
Ik wilde wel leiden, maar niet managen. Mensen wel leiden naar de volgende plek in hun ontwikkeling. Soms wijzen, soms door voorop te lopen. Niet door te sturen of af te rekenen. En al helemaal om het bij te gaan houden in Excel. Natuurlijk houdt mijn ego van complimenten, van aanzien en van status. Maar niet op hoeveel mensen ik ‘onder’ me heb of waar mijn parkeerplaats is. En geld vind ik ook niet belangrijk genoeg.
Het antwoord
En misschien is zelfs ‘leiden’ wel te groot. Ik ga graag samen op zoek. Want ik weet het ook allemaal niet. De antwoorden liggen verstopt. In een brein. In een organisatie. In mensen. Daarom maak ik mijn podcast. Om te ontdekken hoe andere mensen dat doen. Daarom vind ik persoonlijk leiderschap zo machtig interessant. Mensen weten wel wat ze willen, maar het komt er niet altijd even goed uit. En bij het coachen van teams ligt de oplossing ook altijd in het opzoeken van perspectieven en aannames. Niemand frustreert processen omdat ze dat zo graag willen. Dat gebeurt omdat die processen niet kloppen.
Zoeken naar antwoorden in eerlijke gesprekken. Echte verhalen maken. Op zoek naar de echte motivatie van mensen om ze daarmee te activeren. Om meer zichzelf te laten zien of teams beter te laten samenwerken. Of, zoals ik het besprak in de podcast van vorige week met Ank Kampman: om het gedrag meer in lijn te brengen met de missie.
Ga je mee op zoek?
Groeten,
Frank
