Over try-outs

Wat is de volgende stap die je kan zetten? Zo groot dat het impact heeft en zo klein dat je het durft? Daarmee daag ik anderen altijd uit om in actie te komen. Vanuit intrinsieke motivatie door de remming heen. Dat zijn twee flinke concepten: intrinsieke motivatie en remming. Intrinsieke motivatie klinkt als een consultancyterm. Of van een coach. Bah. ‘Doen wat je leuk vindt’, vind ik al een stuk beter, maar dat is meteen wel heel erg plat. Nou goed, ik bedoel dus wel dat. De energie die van binnenuit komt. 
Dan die remming. Het doorbreken van je patronen. Lef en durf. Dat is moeilijk. Dat doe je niet in een keer. In een keer is ook veel te spannend. Dus is het goed om een experiment te doen. Als je een experiment goed doet, lukt het altijd. Ongeacht de uitkomst. Een wijze man zei ooit: “Do or do not, there is no try”. Doe en ervaar. Dan weet je of je het nog eens wil doen. Experiment geslaagd.

In workshops, keynotes en trainingen, maar ook bij het coachen van teams zet ik de deelnemers aan vanuit hun motivatie en trek ik ze door hun remming heen een stap verder. Ik verwonder me over wat mensen wel en niet doen. Met mezelf voorop. Ik bewonder mensen die een stap zetten. Ik kijk daar de kunst van af. In mijn podcast sprak ik 93 afleveringen lang met mensen over de stappen die zij hebben gezet. 

Nu roep ik al tijden dat ik mijn eigen proefkonijn ben en mijn inzichten vooral eerst zelf uitprobeer. Maar natuurlijk is dat ook voor mij niet makkelijk. Tegen anderen zeggen dat ze ‘het gewoon moeten’ doen is een stuk makkelijker dan zelf die stap zetten. 
Wat helpt is je dromen met anderen delen. Dan moet je ze wel eerst zelf enigszins scherp hebben. Ook daarbij helpt om het met anderen te bespreken. Laat je bevragen. Breng het maar eens onder woorden. Of schrijf het op. Of neem een coach. Of maak gebruik van de online omgeving waar ik alles heb gedeeld wat ik weet (doen, is gratis!). 

Het afgelopen jaar ben ik daar wat actiever mee bezig geweest. Met erover praten. Me laten bevragen. Opschrijven. En experimenteren. Ik deelde al hoe ik in januari het podium beklom en mijn liedje ‘Luister naar de stilte’ ten gehore bracht. In juli deed ik dat nogmaals. Ditmaal achter de piano met het nummer ‘Laat je maar vallen’. Beide optredens kijk je terug op YouTube.
Ergens vorig jaar heb ik bedacht dat die liedjes ook een vorm zijn om mijn verhaal te vertellen. Het verhaal van motivatie en patronen doorbreken. Het verhaal van hoe het leven werkt. Met mijzelf als eerlijk proefkonijn. Met mijn (vooralsnog) laatste boek ‘En nu eerlijk!’ heb ik mijn eigen verhaal, maar ook de liedjes, gebruikt om een verhaal neer te zetten over verbinding, spelen en de zoektocht naar het antwoord. De volgende stap is om dat te vertalen naar een theatervoorstelling. Waarin ik mijn verhaal vertel, met de liedjes ter illustratie. Of waarin ik liedjes speel en deze aan elkaar praat met een verhaal. Dat weet ik nog niet. 

Die show die gaat er komen. Dat heb ik al vaker gezegd en dat blijf ik zeggen. Net zolang totdat ik het gedaan heb. 

Onderweg daar naartoe heb ik mezelf opgegeven om try-outs te doen. Op woensdagavond 18 september speel ik in Miles in Amersfoort op de singer/songwriteravond van het Songwriters Gilde Amersfoort. En op zondagmiddag 3 november speel ik Theater de Tuin in Leusden op het open podium. Ik zou het leuk vinden als je komt kijken. Ondertussen speel ik ook met Echte Mannen onze (deels dezelfde) liedjes drie keer in september. Alle details vind je op mijn splinternieuwe speellijst op ennueerlijk.nl. 

Try-out. Gek woord. Want ik ga het niet proberen. Ik ga het doen. Ik ben het al aan het doen.

Tot snel!

Groeten,

Frank